Verlagen ruw eiwitgehalte in voer vleesvarkens

Beschrijving 
Deze maatregel is gericht op het verlagen van ureumconcentratie in urine. Ureum wordt op de vloer en in de mestkelder zeer snel omgezet in ammoniak. Eiwitten in het voer bestaan uit aminozuren, waarvan stikstof een belangrijke component is. Na het opnemen van het rantsoen en de vertering scheidt de zeug overtollig stikstof uit. Een van de belangrijkste componenten is de hoeveelheid ureum in de urine. Een gedeelte van de ammoniak vervluchtigt, het andere deel blijft opgelost in de mest in de vorm van ammonium.

Door de behoefte en het aanbod van stikstof beter op elkaar af te stemmen, kan het overschot aan stikstof verminderd worden. Het terugbrengen van het eiwitgehalte in het voer is hiervoor een goede maatregel. Door de samenstelling van het mengvoer te veranderen, kan het aandeel ruw eiwit tot 30 g/kg teruggebracht worden. Om tegenvallende technische resultaten bij een lager eiwitgehalte te voorkomen is aanvulling van essentiële aminozuren nodig.

Effectiviteit
Deze maatregel verlaagt de ammoniakemissie met ongeveer 15 procent per -15 g/kg bij een referentiewaarde van 165 g/kg ruw eiwitgehalte in het voer. Uit onderzoek blijkt dat een verlaagd eiwitgehalte van 15 procent geen negatief effect heeft op de productie van het varken, mits in de behoefte van essentiële aminozuren voorzien wordt.

Praktijkinformatie
Effect verlaging 30 g/kg

— zeer negatief; – negatief; 0= neutraal; + = positief; ++ zeer positief

*kosten van voermaatregelen zijn sterk afhankelijk van hoe scherp andere criteria/randvoorwaarden in voeroptimalisatie worden gesteld: bij minder scherpe criteria zijn de meerkosten beduidend lager.